کد مطلب:315457 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:218
مدفن حضرت عباس
اما مدفن آن مظلوم، شكی نیست در اینكه موضع قبر مقدس حضرت ابوالفضل علیه السلام بیرون است از حایر.
مرحوم شیخ مفید رحمت الله علیه در ارشاد فرموده: بعد از اینكه ابن سعد ملعون از كربلا بیرون شد طایفه ی بنی اسد از غاضریه كه وطن آنها بود آمدند و بر ابدان شهداء نماز خواندند و آنها را دفن نمودند [1] و بنا به بعضی روایات در خدمت حضرت زین العابدین علیه السلام بعد از دفن سیدالشهداء علیه السلام، علی بن الحسین علیه السلام را پائین پای آن جناب دفن كردند و حفره ای كندند برای جمیع شهداء از اهل بیت و اصحاب را جمیعا با هم در آن حفره دفن كردند غیر از عباس بن علی علیه السلام و در كتاب ارشاد است كه شك نداریم كه حایر احاطه دارد به جمیع شهداء غیر از ابوالفضل العباس علیه السلام كه آن بزرگوار را دفن كردند بنی اسد در همان موضعی كه شهید شد در طریق غاضریه كه اكنون موضع قبر اوست [2] و غاضریه قریه ای بوده كه طایفه بنی اسد آنجا بودند و منزل داشتند و گویا به واسطه طیب و خوش بوئی آن زمین آن را غاضریه گفتند و حایر چنانچه مرحوم ابن ادریس (ره) فرمودند: آن موضعی است كه آب در آن متحیر شود و پیش نرود [3] و چنانچه شهید در ذكری فرموده است كه چون دشمنان آب رها كردند برای محو آثار قبر مطهر در آن موضع متحیر شد و به قبر مطهر نرسید [4] و اختلاف است بین علماء رضوان الله علیهم در حد حایر مشهور. آنچه مجلسی (ره) و ابن ادریس و شهید و صاحب جواهر و غیرهم رحمت الله علیهم اختیار نموده اند آن است كه دیوارهای صحن شریف به آن احاطه دارد از چهار طرف. پس صحن مبارك و حجرات و مسجد پشت قبه مطهر تمام حایر است و بعضی گفته اند قبه شریفه با عمارات متصله به آن از مسجد و قتلگاه و خزانه و غیره حایر می باشد و بعضی گفته اند همان قبه مطهره است و ظاهر اخبار قول مشهور است و احوط قول
[ صفحه 221]
اخیر است و قبر شریف حضرت ابوالفضل علیه السلام خارج از حایر است و لیكن مسلما داخل در حرم محترم است، چرا كه حد حرم یعنی حریم قبر مبارك به پنج فرسخ از چهار طرف معین شده و در بعضی اخبار به ده میل كه سه فرسخ می شود تحدید شده و در بعضی اخبار به یك فرسخ و یك میل و بیست و پنج ذراع معین شده و آن اختلاف نظر به اختلاف مراتب فضیلت و شرافت قرب و بعد از آن مرقد شریف است.
مرحوم شیخ مفید رحمت الله علیه در ارشاد فرموده: بعد از اینكه ابن سعد ملعون از كربلا بیرون شد طایفه ی بنی اسد از غاضریه كه وطن آنها بود آمدند و بر ابدان شهداء نماز خواندند و آنها را دفن نمودند [1] و بنا به بعضی روایات در خدمت حضرت زین العابدین علیه السلام بعد از دفن سیدالشهداء علیه السلام، علی بن الحسین علیه السلام را پائین پای آن جناب دفن كردند و حفره ای كندند برای جمیع شهداء از اهل بیت و اصحاب را جمیعا با هم در آن حفره دفن كردند غیر از عباس بن علی علیه السلام و در كتاب ارشاد است كه شك نداریم كه حایر احاطه دارد به جمیع شهداء غیر از ابوالفضل العباس علیه السلام كه آن بزرگوار را دفن كردند بنی اسد در همان موضعی كه شهید شد در طریق غاضریه كه اكنون موضع قبر اوست [2] و غاضریه قریه ای بوده كه طایفه بنی اسد آنجا بودند و منزل داشتند و گویا به واسطه طیب و خوش بوئی آن زمین آن را غاضریه گفتند و حایر چنانچه مرحوم ابن ادریس (ره) فرمودند: آن موضعی است كه آب در آن متحیر شود و پیش نرود [3] و چنانچه شهید در ذكری فرموده است كه چون دشمنان آب رها كردند برای محو آثار قبر مطهر در آن موضع متحیر شد و به قبر مطهر نرسید [4] و اختلاف است بین علماء رضوان الله علیهم در حد حایر مشهور. آنچه مجلسی (ره) و ابن ادریس و شهید و صاحب جواهر و غیرهم رحمت الله علیهم اختیار نموده اند آن است كه دیوارهای صحن شریف به آن احاطه دارد از چهار طرف. پس صحن مبارك و حجرات و مسجد پشت قبه مطهر تمام حایر است و بعضی گفته اند قبه شریفه با عمارات متصله به آن از مسجد و قتلگاه و خزانه و غیره حایر می باشد و بعضی گفته اند همان قبه مطهره است و ظاهر اخبار قول مشهور است و احوط قول
[ صفحه 221]
اخیر است و قبر شریف حضرت ابوالفضل علیه السلام خارج از حایر است و لیكن مسلما داخل در حرم محترم است، چرا كه حد حرم یعنی حریم قبر مبارك به پنج فرسخ از چهار طرف معین شده و در بعضی اخبار به ده میل كه سه فرسخ می شود تحدید شده و در بعضی اخبار به یك فرسخ و یك میل و بیست و پنج ذراع معین شده و آن اختلاف نظر به اختلاف مراتب فضیلت و شرافت قرب و بعد از آن مرقد شریف است.
[1] ارشاد مفيد ج 2 ص 114.
[2] همان ص 126.
[3] ذكري ص 256.
[4] همان ص 257.